Το παγόβουνο A76 – ίσο σε έκταση με το νησί της Μαγιόρκα – πλέον αποκολλήθηκε από την Ανταρκτική και έγινε ένα με τη θάλασσα.
Γιατί συνέβη αυτό το γεγονός και πόσο επηρέαζει την ήδη βεβαρυμένη κλιματολογική εικόνα του πλανήτη.
Το παγόβουνο A76 αποκολλήθηκε από την παγονησίδα Ρόνι και έγινε τμήμα της θάλασσιας περιοχής Γουέντελ, μαζί με δεκάδες ακόμα κομμάτια πάγου που θρυμματίζονται σχεδόν σε καθημερινή βάση από την περιοχή.
Πρόκειται για μια έκταση πάγου 4.320 τετραγωνικών μέτρων, που ήδη δέχεται συγκρίσεις όπως προς τις αστρονομικές διαστάσεις της, με το Πουέρτο Ρίκο, την Μαγιόρκα, αλλά και το παγόβουνο A23a, που σχηματίστηκε το 1986, έφτασε να έχει έκταση 4.000 τετραγωνικών μέτρων και από τον περασμένο Ιανουάριο ξεκίνησε το ταξίδι του για να γίνει ένα με τη θάλασσα Γούεντελ κι αυτό.
Η επιστημονική προσέγγιση
Τα σημάδια μέχρι στιγμής δεν προκαλούν άμεση ανησυχία. Η κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τους επιστήμονες δεν συνδέεται άμεσα ως αιτία με την αποκόλληση του A76.
Είναι ένας όγκος πάγου του οποίου, όπως αναφέρεται στους New York Times, η διάρκεια ζωής ολοκληρώθηκε και έσπασε, κατά τον Κρίστοφερ Σούμαν, καθηγητή του πανεπιστημίου του Μέριλαντ και ερευνητή της κλιματικής αλλαγής, όπως ένα νύχι κατά τη διάρκεια μανικιούρ.
Ο ερευνητής Ντι.Μ Τζάκσον συμφωνεί με τον Σούμαν πως το συγκεκριμένο κομμάτι πάγου όσο τεράστιο κι αν είναι σε έκταση δεν προκαλεί άμεση ανησυχία ως προς την αποκόλληση του, δεν παύει όμως να είναι κομμάτι μιας μεγαλύτερης, αρκετά κρίσιμης εικόνας.
Είναι πολύ δύσκολο να αποσυνδέσουμε τι συνέβη με το παγόβουνο Α76 και την παγονησία Ρόνι από το συνολικό πρόβλημα του διαρκούς λιωσίματος των πάγων.
“Με προβληματίζει πάρα πολύ κάθε απώλεια πάγου, γιατί κάθε φορά που χάνουμε ένα κομμάτι πάγου, αυτό είναι τμήμα του παγκόσμιου προβλήματος της διάλυσης των πάγων, που για μένα είναι κάτι τρομακτικό.
Παγκοσμίως έχουμε πρόβλημα με τους παγετώνες μας. Χάνουμε συνεχώς πάγο, πολύ πάγο” αναφέρει ο Τζάκσον.
Σύμφωνα με τη NASA, η Ανταρκτική χάνει περίπου 200 γιγατόνους πάγου κάθε χρόνο, ενώ η Γη συνολικά, στο ίδιο χρονικό διάστημα, σύμφωνα με την Washington Post, χάνει 1,2 τρισεκατομμύρια τόνους πάγου.
Καθώς ήδη ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, βρίσκεται σε συζητήσεις ώστε η Αμερική να συνδράμει ξανά και άμεσα στην Πρωτοβουλία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή και το φαινόμενο του θερμοκηπίου, νέες έρευνες που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Nature, κάνουν λόγο για παγκόσμιο συναγερμό ως προς το λιώσιμο των πάγων, σε 40 χρόνια από τώρα.
Το 2060, όταν τα σημερινά παιδιά που πηγαίνουν νηπιαγωγείο θα αναθρέφουν οικογένειες, η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει σε απαγορευτικά επίπεδα, απειλώντας την περιβαλλοντική ισορροπία ολόκληρου του πλανήτη.
Απαιτείται άμεση δράση, πριν να είναι πάρα πολύ αργά για τις γενιές που ακολουθούν, λίγο μετά από εμάς.
