Εάν στο πρώτο κύμα της πανδημίας του SARS COVID 19, το καθολικό lockdown κρίθηκε απόλυτα επιβεβλημένο, στο δεύτερο κύμα που βιώνουμε, ένα νέο lockdown, ίσως αποδειχθεί η χαριστική βολή για την οικονομία, τις επιχειρήσεις και την αγορά εργασίας.
Όσο σύντομο και εάν είναι… Και μάλιστα τώρα που μιλάμε για επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας.
Με την πανδημία του COVID-19 να σφυροκοπά την Αττική- ήταν αναμενόμενο άλλωστε μετά τις διακοπές των πολιτών και τον ερχομό τους στο κλεινόν άστυ- Πολιτική Προστασία και Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, μετέρχονται όλων των τρόπων, προκειμένου να πείσουν τους πολίτες να πειθαρχήσουν στα μέτρα και κυρίως στην χρήση της μάσκας. Ελάτε τώρα σοβαρά; Μπορεί άραγε ένα κομμάτι ύφασμα να προστατεύσει τόσο ισχυρά τους πολίτες και τη δημόσια υγεία, με αποτέλεσμα να αποφύγουμε ένα δεύτερο lockdown;
Θα σας θυμίσω τι είπε ο καθηγητής Λοιμωξιολογίας του ΕΚΠΑ και επικεφαλής της ενημέρωσης για τον κορωνοϊό Σωτήρης Τσιόδρας, στην επανεμφάνισή του στην καθιερωμένη ενημέρωση την 1η Σεπτεμβρίου, μετά από καιρό. Ο καθηγητής, τόνισε ότι «η μάσκα είναι το δικό μας προσωπικό lockdown», χαρακτηρίζοντάς την «ένα μαχαίρι με δύο όψεις, το οποίο ωστόσο είναι αναγκαίο για να μην αναγκαστούμε να πάρουμε άλλα μέτρα».
Αλλά και ο καθηγητής Γκίκας Μαγιορκίνης, στην ενημέρωση της Παρασκευής 18 Σεπτεμβρίου, υπογράμμισε ότι όσο πιο συχνά φοράμε την μάσκα, τόσο πιο αποτελεσματική θα αποδεικνύεται. Στην λογική της χρήσης της μάσκας, είναι και η σύσταση του κ. Μαγιορκίνη, «ο κόσμος να φτιάξει την κοινωνική του φούσκα». Πρόκειται για τα λεγόμενα bubbles που λένε και οι λοιμωξιολόγοι, δηλαδή ένας άνθρωπος ή μία οικογένεια, τη δύσκολη αυτή περίοδο της πανδημίας, να συναναστρέφεται με μία πολύ συγκεκριμένη ομάδα γνωστών του ανθρώπων (η καθηγήτρια Αθηνά Λινού, στο CNN Greece, σε συνέντευξή της, είχε μιλήσει το καλοκαίρι για συναναστροφή με 12 ανθρώπους), οι οποίοι θα βρίσκονται όσο συχνά επιθυμούν, αλλά δεν θα βλέπουν άλλους. Η κοινωνική φούσκα φυσικά έχει νόημα εφαρμογής και στα σχολεία, καθώς η σύνθεση των μαθητών δεν αλλάζει .Στόχος της λογικής της «κοινωνικής φούσκας» είναι να προστατευτούν από τον ιό και παράλληλα σε περίπτωση που κάποιος κολλήσει, να μπορεί να ελεγχθεί γρήγορα η διασπορά.
Την ίδια ημέρα που ο καθηγητής Μαγιορκίνης μιλούσε για την κοινωνική φούσκα, ανέφερε με δυσφορία, ότι «η χρήση της μάσκας έχει αποδώσει σε ένα συγκεκριμένο ποσοστό αλλά δεν βλέπουμε την μείωση και την επιδημική συρρίκνωση που θέλουμε».
Και κάπου εδώ, εύλογα μπορεί να προκύψει το ερώτημα, Γιατί άραγε η Ελλάδα τα πήγε καλά στο πρώτο κύμα της πανδημίας- καίτοι ούτε προηγούμενη εμπειρία υπήρχε, αλλά και οι καιρικές συνθήκες ήταν πολύ πιο δύσκολες. Ευθύνεται άραγε το πρώιμο καθολικό lockdown που λειτούργησε ως εξαιρετικής εμβέλειας και ακρίβειας φρένο, ή η σύνεση και η λογική των πολιτών, που ακολούθησαν με πειθαρχία τα μέτρα; Και τώρα, άραγε τι φταίει, και δεν μπορούμε να μαζέψουμε τα κρούσματα, με την Αττική να βρίσκεται στο πορτοκαλί στην καλύτερη των περιπτώσεων και όχι στο κόκκινο; Άραγε ευθύνεται η κόπωση των πολιτών μετά από 8 σχεδόν μήνες διαρκούς ενημέρωσης και ατελείωτων καθημερινών συζητήσεων γύρω από το θέμα της σοβαρής υγειονομικής κρίσης, ή άραγε ευθύνονται οι «αρνητές της μάσκας», όπως συμβαίνει και με το αντιεμβολιαστικό κίνημα; Μπορεί μία ομάδα ανθρώπων να επηρεάσει τόσο καταλυτικά μεγάλα μέρη του πληθυσμού; Ή ευθύνεται αποκλειστικά ο ιός, ο οποίος είναι ακόμη εδώ, και επιμένει.
Σε κάθε περίπτωση, το στοίχημα τώρα είναι μεγάλο, πολύ μεγαλύτερο από τον Μάρτιο του 2020, όπου η κυβέρνηση με τις οδηγίες των εμπειρογνωμόνων, κινήθηκε πολύ γρήγορα και αποτελεσματικά. Το στοίχημα είναι μεγάλο, διότι πάρα πολλές Μονάδες Εντατικής Θεραπείας είναι κατειλημμένες- ενώ μόνο την Παρασκευή 65 συμπολίτες μας νοσηλεύονταν διασωληνωμένοι- και σίγουρα αυτό που δεν θέλουμε να συμβεί, είναι να φθάσει το ΕΣΥ στα όριά του.
Με τον χειμώνα ante portas, είναι επιτακτική ανάγκη να μπει ενεργά στον χορό (χθες) η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με τα 300 Κέντρα Υγείας μεταξύ άλλων, όπως τόνισε ο υφυπ. Υγείας Βασίλης Κοντοζαμάνης. Είναι επιτακτική ανάγκη, να υπάρξει ουσιαστική συνεργασία μεταξύ των γιατρών (γενικών και ειδικών, έκανε ήδη σχετικές ανακοινώσεις ο κ. Κοντοζαμάνης) αλλά και συνεργασία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όταν τα πράγματα ενδεχομένως ζορίσουν.
Μέχρι τότε, κρατάμε αποστάσεις, αγαπάμε τα αντισηπτικά και φοράμε μάσκες. Γιατί μπορεί το δεύτερο lockdown να αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι…
Νατάσσα Ν. Σπαγαδώρου
