Δεν είναι περίεργο να παραδεχόμαστε πράγματα. Ίσα ίσα, μας γεμίζουν με ανακούφιση και πολλές φορές μας προκαλούν γέλιο.
Οπότε πείτε με ειλικρίνεια: πόσες είναι οι περισσότερες ημέρες που είχατε χάσει το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης και αναγκαστήκατε να βρείτε πατέντες για να την ανοίγετε;
Πριν βρείτε φυσικά αυτόν τον τρόπο, η τηλεόραση μάλλον παρέμενε κλειστή, αν και αυτό που θέλατε να δείτε είχε αρχίσει. Γιατί προτιμάμε πρώτα να ψάξουμε το τηλεκοντρόλ στα πιο απίθανα μέρη, παρά να ανοίξουμε την τηλεόραση από την συσκευή της. Αν και πλέον, το τηλεκοντρόλ είναι ακόμα πιο σημαντικό για τις σύγχρονες τηλεοράσεις.
Φανταστείτε κάτι παρόμοιο, αλλά όχι σε τηλεόραση. Σε κάτι πολύ σημαντικότερο: σε μια κινητή γέφυρα της Ιρλανδίας. Η γέφυρα Seán O’Casey άνοιξε για πρώτη φορά το 2005. Βρίσκεται στο Δουβλίνο και πιο συγκεκριμένα πάνω στον ποταμό Liffey.
Πήρε το όνομά της από τον διάσημο θεατρικό συγγραφέα Seán O’Casey, ο οποίος έμενε στην περιοχή. Το όμορφο και μοντέρνο στιλ της, είναι χαρακτηριστικό της φήμης που έχουν οι γέφυρες της πρωτεύουσας της Ιρλανδίας.
Η γέφυρα έχει μήκος συνολικά 97,6 μέτρα και χωρίζεται σε δυο μέρη των 44 περίπου μέτρων, που ανοίγουν σε περίπτωση που ένα πιο ψηλό σκάφος θελήσει να περάσει. Το άνοιγμα σχεδιάστηκε έτσι ώστε να ελέγχονται με τη χρήση ενός απλού τηλεκοντρόλ χειρός.
Αυτό ήταν δηλαδή το αρχικό σχέδιο, το οποίο λειτούργησε άψογα τα πρώτα πέντε χρόνια. Αλλά το 2010, όταν χρειάστηκε να ανοίξει η γέφυρα, ο υπεύθυνος το έψαξε αλλά δεν ήταν εκεί.
Η γέφυρα είχε κατασκευαστεί υπό την αιγίδα της Dublin Docklands Development Authority. Η τελευταία είχε μεταφέρει πολλές φορές τα γραφεία της και μια από αυτές, το τηλεχειριστήριο χάθηκε.
Οι υπάλληλοι άρχισαν μια πανικόβλητη και απεγνωσμένη έρευνα. Σαν αυτές που κάνουμε και εμείς στο σπίτι. Κοίταξαν σε συρτάρια, σε ράφια, κάτω από μαξιλάρια, μέσα σε ψυγεία, στα άπλυτα ρούχα. Το τηλεκοντρόλ, που είχε μέγεθος όσο τα κινητά τηλέφωνα της δεκαετίας του 1990, δεν ήταν πουθενά.
Το μόνο καλό που συνέβη τότε, ήταν πως όταν χάθηκε το τηλεκοντρόλ, η γέφυρα ήταν κλειστή, οπότε οι πεζοί μπορούσαν να τη διασχίσουν. Αλλά για τις βάρκες, η κινητή γέφυρα ήταν πια άχρηστη, αφού δεν υπήρχε εναλλακτικός τρόπος να ανοίξει.
Η κινητή γέφυρα έμεινε ακίνητη για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Το τηλεκοντρόλ έπρεπε να αντικατασταθεί αλλά ο περιορισμός στον προϋπολογισμό εμπόδισε αυτή την κίνηση.
Ένας από τους χειριστές του εξήγησε πως το τηλεχειριστήριο ήταν κάπως διαφορετικό από ένα απλό τηλεκοντρόλ της καλωδιακής τηλεόρασης. Το λειτουργικό σύστημα της γέφυρας είχε πολλαπλά επίπεδα ασφάλειας ώστε να αποτραπεί μια μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση.
Το 2014, έναντι 1.800 ευρώ, ένα νέο τηλεκοντρόλ ήρθε να αντικαταστήσει το παλιό. Η γέφυρα Seán O’Casey, απέκτησε ξανά όλες τις λειτουργίες της. Και για τους πεζούς και για τα σκάφη. Και μάλλον τα τελευταία 7 και κάτι χρόνια, οι υπάλληλοι θα το προσέχουν λίγο περισσότερο…
