Πώς αντιμετώπιζαν την ασχήμια, τα τσιγάρα αλλά και τον εγκλεισμό σε άσυλα.
Από τη Βιομηχανική Επανάσταση κι έπειτα (1760- 1860), τα πράγματα άλλαξαν με έναν τόσο εκτυφλωτικά γρήγορο ρυθμό που μερικές φορές ξεχνάμε πόσο περίεργος ήταν ο κόσμος.
Τα πράγματα που κάποτε ήταν συνηθισμένα, σήμερα μας μοιάζουν εντελώς παράξενα, αν και είναι πολύ πιθανό, επίσης, οι άνθρωποι που έζησαν πριν από 100 χρόνια σήμερα να πίστευαν ότι τα πράγματα που κάνουμε εμείς είναι αρκετά περίεργα γι’ αυτούς.
Η ασχήμια ήταν παράνομη
Πριν από εκατό χρόνια, λοιπόν, σε πολλές μεγάλες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, ήταν παράνομο να είσαι άσχημος. Ας πάρουμε το Σικάγο ως παράδειγμα.
Σύμφωνα με την Chicago Tribune και όσα αναφέρει το grunge.com, το 1881 ο Alderman James Peevey αποφάσισε ότι αντιμετώπιζε αρκετή φρίκη βλέποντας την ασχήμια κάθε είδους άλλων ανθρώπων και έτσι εισήγαγε ένα διάταγμα προκειμένου να απαγορεύσει τους ανθρώπους που ήταν «άρρωστοι, ακρωτηριασμένοι ή με οποιονδήποτε τρόπο παραμορφωμένοι» από το να κυκλοφορούν στους δρόμους του Σικάγο κάνοντας τους υπόλοιπους ανθρώπους να νιώθουν άβολα που τους βλέπουν.
Εάν, κάποιος, λοιπόν, θεωρούνταν πολύ άσχημος για να κυκλοφορεί δημόσια, έπρεπε να πληρώσει πρόστιμο από 1 έως 50 δολάρια (που ήταν ένα αξιοπρεπές ποσό εκείνες τις μέρες) ή να κλειστεί σε άσυλο για φτωχούς.
Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι βετεράνοι επέστρεψαν στο σπίτι με τα άκρα ακρωτηριασμένα ή άλλα σημάδια παραμόρφωσης από την μάχη, η κοινή γνώμη προς τα άτομα με ειδικές ανάγκες άρχισε να αλλάζει, αλλά οι άσχημοι νόμοι παρέμειναν στα βιβλία και η επιβολή τους συνεχίστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1950. Ο εν λόγω νόμος, μάλιστα, του Σικάγο δεν καταργήθηκε επίσημα μέχρι το 1974.
Τα τσιγάρα θεράπευαν το άσθμα.
Αν και πριν από 100 χρόνια δεν ήταν συνηθισμένο για τους γιατρούς να απορρίπτουν τους κινδύνους του καπνίσματος, μερικές φορές, ωστόσο, εμφανίζονταν ακόμα και σε διαφημίσεις τσιγάρων λέγοντας πράγματα όπως, τα τσιγάρα παρέχουν «προσωρινή ανακούφιση από παροξυσμούς άσθματος».
Οι συγκεκριμένες διαφημίσεις έδειχναν συχνά πρόσωπα με ιατρική εμφάνιση και δήλωναν ανοησίες όπως «20.679 γιατροί συμφωνούν» ότι τα τσιγάρα είναι φοβερά και «ένας επιφανής επιστήμονας γράφει» ότι τα τσιγάρα δεν είναι χειρότερα για σένα από ένα ποτήρι νερό.
Το πιο θλιβερό, βέβαια, είναι ότι αυτές οι διαφημίσεις τσιγάρων που υποστηρίχθηκαν από γιατρούς συνεχίστηκαν ακόμη και τη δεκαετία του ’60, με έναν γενικό χειρουργό να υποστηρίζει σε μία από αυτές τελικά ότι «Μαντέψτε, όλοι είχατε δίκιο ότι το κάπνισμα κάνει κακό»!
Αντί για διαζύγιο οι άντρες έβαζαν τις γυναίκες τους σε άσυλα.
Η Αμερική σταμάτησε ως επί το πλείστον να βάζει ανθρώπους σε τρελοκομεία περίπου την ίδια στιγμή που σταμάτησε να βάζει μικρά παιδιά σε ορφανοτροφεία, αναφέρει το grunge.com.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, στις αρχές του 20ού αιώνα οι ψυχικά ασθενείς θεωρούνταν γενικά επικίνδυνοι, οπότε αν κάποιος ήταν επαληθευμένα τρελός έμπαινε στο τρελοκομείο όπου θα ζούσε για το υπόλοιπο της ζωής του σε άθλιες συνθήκες.
Μια πρακτική που είχαν υιοθετήσει και οι άντρες της εποχής που ήθελαν να «ξεφορτωθούν» τις γυναίκες τους, καθώς κάτι τέτοιο -το να τις βγάζουν τρελές δηλαδή- ήταν πολύ πιο εύκολο από το διαζύγιο.
ΠΗΓΗ: newsbeast.gr
