Καθημερινά συζητάμε για τις μορφές που μπορεί να πάρει η σκέψη μας, ανάλογα με την ψυχολογία μας, ανάλογα με τον τρόπο που επιλέγουμε να δούμε τα πράγματα χθες, σήμερα, εδώ και τώρα.
Άλλες φορές φαίνεται να λειτουργούμε ρολόι, αλφαδιά. Άλλες πάλι είναι σαν να φωνάζουμε από μακριά «τα παράπονα στον κατασκευαστή».
Πάνω σε αυτό, αξίζει να δει κανείς μια σειρά από ψυχολογικά facts όχι και τόσο συνηθισμένα κι έτσι ίσως να κατανοήσουμε μερικά από τα καθημερινά παράλογα.
- Γίνεσαι πιο δημιουργικός λύνοντας προβλήματα άλλων
Αυτό -ας είμαστε ειλικρινείς-, δυσεξήγητο δεν το λες. Τις καταστάσεις που είμαστε σε θέση να παρατηρήσουμε από απόσταση μοιάζει πιο εύκολο να τις βάλουμε σε τάξη. Τα μικρά τα βλέπουμε όντως μικρά, τα μεγάλα επίσης. Είμαστε σε θέση να δείξουμε στους γύρω μας τη λύση με άνεση ταχυδακτυλουργού, μα όταν έρθουν τα δικά μας δράματα μονοπωλεί το αιώνιο «γιατί τα κάνω πάντα σκατά;». Ε, εντάξει, υπάρχουν και χειρότερα.
- Είμαστε πιο έντιμοι όταν είμαστε κουρασμένοι
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δυσκολεύεται να μηχανορραφήσει σε στιγμές που είναι εξαντλημένος. Εδώ βρίσκεται η απάντηση στο γιατί κάποιες φορές δυσκολεύεσαι να πεις ψέματα ή να κρυφτείς λίγο πριν τον ύπνο ή μετά από πολλές ώρες δουλειάς. Δεν είναι ότι γίνεσαι επιλεκτικά αδύναμος, απλώς έχουμε την ιδιότητα να ξεγυμνώνουμε τα συναισθήματά μας όταν δεν είμαστε σε εγρήγορση. Τώρα αυτό έχει και τα καλά και τα κακά του.
- Το 85% των πραγμάτων για τα οποία αγχώνεσαι, στην πραγματικότητα δε θα συμβούν ποτέ!
Φοβόμαστε για σκέψεις παράλογες και φαινομενικά αστείες πολλές φορές. Το μυαλό μας θα λέγαμε πως έχει συνηθίσει να λειτουργεί υπό άγχος, έτοιμο να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα που ακόμα δεν έχει γεννηθεί. Εκ του αποτελέσματος, φαίνεται πως σχεδόν κάθε ανθρώπινο ον δύναται είναι πιο καχύποπτο και αγχώδες από ότι θα έπρεπε και απ’ ότι μπορούμε να εξηγήσουμε. Ήρεμα παιδιά, ήρεμα.
4 .Οι φοβίες μας αποδίδονται σε αίτια γονιδιακού χαρακτήρα
Εδώ θα νιώσουμε πολλοί μια δικαίωση. Κι αυτό γιατί πολλές φορές αναρωτιόμαστε γιατί απεχθανόμαστε τόσο τα έντομα σε σημείο να κλαίμε υστερικά, γιατί προτιμούμε να ανεβούμε δώδεκα ορόφους σκάλες παρά να μπούμε σε ασανσέρ. Δεν είσαι τρελός, δεν είσαι παρανοϊκός, τσίμπησες απλώς τα καλά γονίδια του μπαμπά και της μαμάς, σε συνδυασμό με το κατάλληλο ερέθισμα φυσικά. Εύγε.
- Όταν είσαι single, βλέπεις παντού ευτυχισμένα αξιοζήλευτα ζευγαράκια. Σε σχέση ξεχωρίζεις μόνο υπεργαμάτους ανεξάρτητους singles.
Παράνοια ε; Προφανώς. Βέβαια, η ψυχολογία το εξηγεί απλά. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δίνει συνήθως μεγαλύτερη έμφαση σε αυτό που θα λέγαμε πως δεν έχει. Μαθαίνουμε να παρατηρούμε το ξένο και να τοποθετούμε τον εαυτό μας μέσα σε αυτό. Θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα αν βρισκόμασταν στη θέση του άλλου κι όχι σ’ αυτή που είμαστε; Η απάντηση είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Είτε με γκομενάκι, είτε μόνοι μας, τα ψυχολογικά μας παραμένουν.
- Η αρνητική σκέψη φαίνεται να υπερτερεί της θετικής
Τελικά είμαστε πολύ καλοί να πλάθουμε σενάρια κάπως πιο δραματικά, πολύ απλά γιατί το μυαλό μας σκέφτεται πιο έντονα αυτό που φοβάται. Λογικό είναι, λοιπόν, η ζυγαριά να γέρνει προς τις αναποδιές. Γι’ αυτό λες να μην μπορούμε να διαχειριστούμε τη χαρά όταν αυτή μας χτυπάει την πόρτα; Γι’ αυτό ψάχνουμε τον λάκκο στη φάβα και κυνηγάμε φαντάσματα;
- Η σκέψη πως έχουμε χάσει το κινητό μας αντιστοιχεί στον φόβο πως δεχόμαστε επίθεση
Εδώ γελάμε και κάπως ντρεπόμαστε. Η νέα τάξη πραγμάτων φαίνεται πως γέννησε ένα διαφορετικό mindset, το οποίο μας έχει κάνει εξαρτημένους από αυτή τη γλυκιά συσκευή που πολλοί έχουμε λατρέψει σαν παιδί μας. Ε όχι, και να χάσουμε το κινητό μας. Όλα τα άλλα ναι, το κινητό με τίποτα.
- Το plan B μάς κάνει να καταβάλουμε μικρότερη προσπάθεια για να πετύχουμε κάτι
Στο μυαλό μας η εναλλακτική φαίνεται πως λειτουργεί ανασταλτικά, ενώ η ανυπαρξία της ίσως να μας ασκεί πίεση. Η σκέψη πως πρέπει να τα καταφέρουμε ο κόσμος να χαλάσει μπορεί να μας κάνει πιο αποδοτικούς απ’ ότι είμαστε όταν ξέρουμε πως αν το εγχείρημα δε λειτουργήσει υπάρχει και παράδρομος. Άβυσσος το κεφάλι μας, όχι μόνο η ψυχή μας.
- Επικρατεί πανικός στη σκέψη πως είσαι ευτυχισμένος!
Φοβόμαστε την ευτυχία σαν να πρόκειται το καλό γεγονός που βιώνουμε να αλλάξει και ξαφνικά να μας τη φέρει. Τι πιο σύνηθες, θα μου πεις; Ο ανθρώπινος εγκέφαλος ενδόμυχα προσδοκά να γίνει μαλ@κία παρά να συνεχίσουν τα πράγματα να κυλούν ρόδινα. Επομένως, είμαστε μαθημένοι να ξεφυσάμε παρά να χαμογελάμε. Τώρα το γιατί, ακόμα το ψάχνουμε.
- Τα μηνύματα για καλημέρα και καληνύχτα ενεργοποιούν το σημείο του εγκεφάλου που σχετίζεται με την ευτυχία
Θα σε άφηνα χωρίς ερωτιάρικο closing; Όχι βέβαια. Ε ναι, λοιπόν. Όταν επικοινωνούμε καθημερινά με άτομα που μας έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον, μια τόσο απλή μορφή ενδιαφέροντος δύναται να ενισχύει την αίσθηση πως είμαστε σημαντικοί για κάποιους, και να τονώσει τη σεροτονίνη μας επίσης. Συμπέρασμα: Καθόλου άσχημες οι καλημέρες και οι καληνύχτες.
Με τούτα και με εκείνα, φαίνεται πως το μυαλό πάλι μας βγάζει knock out. Δεν είμαστε εμείς οι περίεργοι, οι σκέψεις μας μπορεί.
Ανησυχίες, φόβοι και αντιδράσεις φαινομενικά παράλογες κρύβουν κάτω από το χαλί κάτι φοβερές αλχημείες που συμβαίνουν στο κεφάλι μας, γεννώντας τα παράξενα που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε.
Όχι πως είναι κακό, αρκεί να βρίσκουμε κάθε φορά την ψυχραιμία να δούμε πως το παράλογο έχει και τη γοητεία του.
ΠΗΓΗ: pillowfights.gr
