Όλοι έχουμε βρεθεί στη φάση του χωρισμού και –ας το παραδεχτούμε– δεν είναι κι η πιο εύκολη στιγμή μας. Δεν έχει σημασία αν ήσασταν καιρό μαζί ή όχι, η κατάσταση από μόνη της είναι περίεργη κι επίπονη. Συνήθως ένα τέλος έρχεται γιατί κάποιος απ’ τους δύο κατάλαβε ότι τελικά δεν ταιριάζετε και τόσο, ή βαρέθηκε, ή πολύ απλά μπήκε νέο πρόσωπο στο πλάνο.
Το σίγουρο είναι πως ο χωρισμός δε μας αρέσει, ακόμα κι αν είμαστε εκείνοι που τον επιλέγουν, μας αποσυντονίζει, μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα κι έτσι τα περισσότερα που λέγονται κάτι τέτοιες ώρες είναι τουλάχιστον χαζά.
Αμολάμε τις πιο τραγικές δικαιολογίες, είναι σαν να φρακάρει το μυαλό και να βγαίνουν μόνο ασυναρτησίες που κανείς υπό άλλες συνθήκες δε θα ξεστόμισε και φυσικά κανείς δεν πιστεύει.
Ας δούμε 10 από τις πιο κλασικές ατάκες χωρισμού που λέγονται και δυστυχώς ακούγονται συχνά εκεί έξω:
- «Είσαι πολύ καλός (για μένα)»
Δηλαδή θέλει να πιστέψουμε ότι βρήκε έναν πολύ καλό σύντροφο, επιτέλους, και τον χωρίζει; Ποια η λογική; Εντάξει, η αλήθεια πονάει, αλλά τι θα λες; «Χώρισα γιατί είμαι η τελειότητα προσωποποιημένη»;
- «Θέλω να μείνω για λίγο μόνος να σκεφτώ»
Τι ακριβώς να σκεφτεί; Προφανώς για να πετάει αυτή τη δικαιολογία, το έχει σκεφτεί ήδη και –μάντεψε– έχει και την απάντηση, απλώς δεν έχει τα κότσια να στην πει.
- «Δεν είμαι σε φάση να κάνω σχέση»
Είναι απλά τα πράγματα εδώ, ήθελε εξαρχής μόνο σεξ και σου δείχνει ότι δεν υπάρχει κανένας συναισθηματικός δεσμός. Η επιλογή είναι δική σου, ανάλογα με το τι επιθυμείς και τι αντέχεις. Συνεχίζεις έτσι ή ορίζεις το «Game Over»;
- «Δε θέλω να σε πληγώσω»
Αυτή η δικαιολογία εν μέρει ίσως και να ‘ναι κάπως ειλικρινής. Γιατί στην ουσία ο άλλος παραδέχεται πως δεν μπορεί (ή δε θέλει) να αντεπεξέλθει. Σίγουρα κάποια στιγμή κάτι θα κάνει και θα σε πληγώσει, οπότε το τελειώνει μία κι έξω. Σαφώς και τώρα θα πονέσει, αλλά μάλλον λιγότερο.
- «Με πιέζεις, θέλω το χώρο μου»
Ξεκάθαρα, ένας απ’ τους δύο πάχυνε. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει δηλαδή; Όταν κάποιος πιέζεται μέσα σε μια σχέση, πολύ απλά δεν ανήκει εκεί. Κανένας δεν πνίγηκε απ’ τον έρωτα -υπό φυσιολογικές πάντα συνθήκες.
- «Θέλω να αφιερωθώ στην καριέρα μου»
Την ποια; Όλοι γνωρίζουμε πως όταν εξελισσόμαστε είναι ό,τι πιο ωραίο να έχουμε έναν άνθρωπο να μοιραζόμαστε τη χαρά. Οπότε η μετάφραση αυτής της φράσης είναι «Θέλω να αφιερωθώ στον νέο μου έρωτα, που πιθανόν θα χωρίσω με την ίδια χαζή ατάκα».
- Δεν μπορώ να σου δώσω όσα σου αξίζουν/ Δε σου αξίζω
Το μόνο που προσπαθεί να καταφέρει κάποιος με αυτή τη δικαιολογία είναι να ωραιοποιήσει κατά κάποιο τρόπο την κατάσταση. Σου χρυσώνει το χάπι, σου λέει «You are the best», αλλά δε σε φτάνω. Είναι η στιγμή που μπορείς να γελάσεις που γλύτωσες από κάτι τόσο λίγο κι απαντάς «Όχι, εγώ δε σου αξίζω».
- «Θέλω να τα βρω με τον εαυτό μου»
Είναι σαν να ζητάει χώρο και χρόνο ταυτόχρονα, ενώ στην ουσία θέλει να απομακρυνθεί σταδιακά χωρίς να χρειαστεί να μπει στην άβολη θέση να σου πει τους πραγματικούς λόγους που χωρίζετε. Επίσης είναι το «θέλω χρόνο, μπας και μου κάτσει κάτι καλύτερο» κι αν δεν πετύχει, να έχει έτοιμη την καβάτζα.
- «Δε φταις εσύ, φταίω εγώ»
Η πιο αστεία και χιλιοπαιγμένη ατάκα. Όλοι την έχουμε ακούσει κι επειδή παίζει και να την έχουμε πει, ξέρουμε πως σημαίνει «φταις ξεκάθαρα εσύ». Παίζει να ‘ναι κι ενοχική φύση ή έστω να θέλει να σου μαλακώσει την απόρριψη, κι έτσι παίρνει όλη την ευθύνη πάνω του. Στην πραγματικότητα ξέρει πού και πόσο φταις κι αναγνωρίζει πως ο έρωτας του έχει φύγει από καιρό.
- «Φοβάμαι τη δέσμευση»
Αυτή η ατάκα κάποτε είναι αλήθεια κι άλλοτε όχι. Στην πρώτη περίπτωση μπορεί όντως να φοβάται και να μην έχει τη διάθεση και την αντοχή να το προσπαθήσει. Στη δεύτερη περίπτωση, που είναι απλά ένα μεγάλο ψέμα, μη σου κάνει εντύπωση αν λάβεις προσκλητήριο γάμου μετά από ένα χρόνο. Κι οι δύο περιπτώσεις πάντως έχουν ένα κοινό, δεν είσαι εσύ αυτό το πρόσωπο που θα του εμπνεύσει την επιθυμία για δέσμευση. Άρα εξαρχής δεν έδενε, οπότε γλύτωσες χρόνο και κόπο.
Όσο επίπονο και χρονοβόρο κι αν είναι το να καταλήξεις εκεί, η ανακοίνωση της απόφασης στο άλλο πρόσωπο είναι το δυσκολότερο κομμάτι ενός χωρισμού. Οι τρόποι είναι πολλοί, άλλοι πιο ειλικρινείς, άλλοι όχι και τόσο. Είναι εκείνοι οι «γενναίοι» που εξαφανίζονται ή σε ενημερώνουν με ένα μήνυμα ή μια σύντομη κλήση, μια ξερή, δειλή, ανακοίνωση δηλαδή κι εκείνοι που αντιμετωπίζουν την κατάσταση κατάματα κι είναι πρόθυμοι να συζητήσουν από κοντά τους λόγους.
Μα ό,τι κι όπως κι αν ειπωθεί, τη στιγμή που ακούμε τη φράση «πρέπει να μιλήσουμε», έχουμε ήδη χωρίσει. Από κοντά υπάρχει βέβαια μια παγίδα, γιατί ποτέ δεν είμαστε προετοιμασμένοι για το τι θα ακούσουμε. Την επόμενη φορά, όμως, που θα μας σερβίρουν κάποια απ’ τις κλασικές ατάκες, θα πάρουμε το μήνυμα αμέσως. Ο άνθρωπος που έχουμε απέναντί μας δεν αξίζει τον χρόνο μας, ούτε καν ένα δάκρυ και σίγουρα ούτε μια θέση στη ζωή μας.
ΠΗΓΗ: pillowfights.gr
