Ενα διετές πείραμα για να διαπιστωθεί εάν θα μπορούσαμε να παράγουμε οξυγόνο στον Άρη ολοκλήρωσε η NASA και μάλιστα με τις προσπάθειες να στέφονται με επιτυχία.
Οι επιστήμονες, όπως ανακοινώθηκε, μέσω μιας επαναστατικής συσκευής κατάφεραν να δημιούργησαν αρκετό αέρα ώστε να επιβιώσει ένα μικρό σκυλί χρησιμοποιώντας το διοξείδιο του άνθρακα του Κόκκινου Πλανήτη.
Η συσκευή που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία οξυγόνου, γνωστή ως MOXIE (Mars Oxygen In-Situ Resource Utilization), αποτελεί τμήμα του Mars Perseverance Rover και κατασκευάστηκε από επιστήμονες του MIT.
Πρόκειται για ένα ακόμη σημαντικό βήμα στο πλαίσιο των σχεδιασμών για μια αποστολή αποικισμού στον Άρη που προβλέπει μακροχρόνια εγκατάσταση. Υπενθυμίζεται πως ήδη η NASA πραγματοποιεί και πειράματα για τη ζωή σε ένα πιθανό σπίτι στον Άρη.
Στόχος του MOXIE ήταν να διαπιστώσει εάν ο αέρας στον Άρη θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να αποκτήσει οξυγόνο. Η συσκευή πραγματοποιούσε δοκιμές και πειράματα εδώ και δύο χρόνια αναζητώντας την απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα για το μέλλον της ανθρωπότητας στο διάστημα.
Σύμφωνα με την ενημέρωση της NASA, η συσκευή κατάφερε να δημιουργήσει 122 γραμμάρια οξυγόνου, με καθαρότητα 98%, μια ποσότητα που αρκεί για την αναπνοή ενός μικρού σκυλιού για 10 ώρες, ξεπερνώντας τις αρχικές προσδοκίες των επιστημόνων.
Όπως αναφέρει το USAtoday, η NASA ανακοίνωσε πως στις 7 Αυγούστου η συσκευή ολοκλήρωσε την τελευταία λειτουργία της, αποδεικνύοντας πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία οξυγόνου στον Άρη, ανεξαρτήτως συνθηκών και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπενθυμίζεται πως το Mars Perseverance Rover, του οποίου τμήμα είναι το MOXIE, προσγειώθηκε στον Άρη το 2021. Έκτοτε συλλέγει γεωλογικά δεδομένα με απώτερο στόχο τον εντοπισμός μιας μικροβιακής ζωής στα πετρώματα του κόκκινου πλανήτη.
Το Mars Perseverance Rover έχει ακόμη πολλή δουλειά να κάνει, όμως το MOXIE απέδειξε πως οι μελλοντικοί αστροναύτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τους πόρους του Άρη για να επιβιώσουν.
Το επόμενο βήμα της NASA είναι να δημιουργήσει το MOXIE 2.0, το οποίο θα ακολουθεί την ίδια διαδικασία με τον τεχνολογικό πρόγονό του για την παραγωγή οξυγόνου, αλλά επιπλέον θα έχει τη δυνατότητα της υγροποίησής και αποθήκευσής του.
