Η Βικτόρια Χίσλοπ είναι βραβευμένη Βρετανίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος, η οποία είναι κυρίως γνωστή για το μυθιστόρημά της “Το νησί”,το οποίο έγινε μπεστ-σέλερ.
Η Χίσλοπ, το πατρικό όνομα της οποίας είναι Χάμσον (Hamson), γεννήθηκε στο Μπρόμλεϊ (Bromley) του Κεντ το 1959, μεγάλωσε όμως στο Τόνμπριτζ (Tonbridge). Σπούδασε αγγλικά στο Κολέγιο St. Hilda’s της Οξφόρδης και στη συνέχεια εργάστηκε χρόνια, ως δημοσιογράφος.
Το 2005 εξέδωσε το πρώτο της μυθιστόρημα, Το Νησί (The Island), το οποίο έγινε μπεστ-σέλερ. Η επιτυχία του βιβλίου έκανε τους παραγωγούς του Χόλιγουντ να ζητήσουν τα δικαιώματα για τη δημιουργία μιας ταινίας. Σύμφωνα με την ίδια, η Χίσλοπ αρνήθηκε να επιτρέψει στο Χόλιγουντ να δραματοποιήσει το βιβλίο της (παρά την παχυλή αναμενόμενη αμοιβή) και επέλεξε να παραχωρήσει (έναντι πολύ ισχνότερης αμοιβής) τα δικαιώματα στον ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό MEGA για τη δημιουργία της ομώνυμης σειράς. Η ίδια δήλωσε ότι «φοβήθηκε ότι το βιβλίο στο Χόλιγουντ θα μπορούσε να καταλήξει ταινία τρόμου».
Το βιβλίο έχει κυκλοφορήσει σε 23 ακόμη χώρες και σήμερα περιλαμβάνεται στη λίστα των πιο επιτυχημένων μυθιστορημάτων διεθνώς, ενώ κατατάχθηκε ανάμεσα στα 100 βιβλία που καθόρισαν τη δεκαετία.
Το 2008 η Χίσλοπ εξέδωσε το δεύτερο μυθιστόρημά της με τον τίτλο Η Επιστροφή (The Return), ενώ το 2009 παραχώρησε το διήγημά της “Aflame in Athens” για να δημοσιευτεί στο πρόγραμμα “Ox-Tales”, τέσσερις συλλογές διηγημάτων από 38 Βρετανούς δημιουργούς.
Νέο μυθιστόρημά της «Το νήμα», που στη Θεσσαλονίκη, δημοσιεύεται στα αγγλικά το Νοέμβριο του 2011
Σήμερα ζει και εργάζεται στο Κεντ, όπου διαμένει με την οικογένειά της.
επιμελεια και παρουσιαση
www.moodradio.gr
Κρίστυ Προεστού
Ενα μεγαλο ευχαριστω στις Περσα Περιδου και Σταυρουλα Νικολοπουλου για την βοηθεια τους
ΑΚΟΥΣΤΕ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ VICTORIA HISLOP
CHRISTIE: Έχουμε στην τηλεφωνική μας γραμμή την Κυρία Victoria Hislop , Καλησπέρα Κυρία Hislop.
HISLOP: Καλησπέρα.
CH: Είναι μεγάλη μας τιμή που σας έχουμε εδώ απόψε. Μόλις εκδόσατε στα ελληνικά το νέο σας βιβλίο «ΤΟ ΝΗΜΑ». Θα θέλατε να μας πείτε μερικά πράγματα για το βιβλίο;
H: Λοιπόν είναι (γυρισμένο) βασισμένο στην Θεσσαλονίκη και αρχίζει το 1917 με την μεγάλη φωτιά που κατέστρεψε ένα μεγάλο μέρος της πόλης εδώ , και το κύριο μέρος της ιστορίας αρχίζει το 1923 με την ανταλλαγή του πληθυσμού και συνεχίζει πραγματικά για πολλές δεκαετίες το περισσότερο στο 20ο αιώνα ,και νομίζω έχουμε ένα μικρό μέρος στην Αθήνα αλλά το κυρίως μέρος της ιστορίας είναι εδώ στην Θεσσαλονίκη. Θεέ μου, είναι ένα πολύπλοκο βιβλίο με μια λέξη, αλλά αφορά δυο κύριους χαρακτήρες την Κατερίνα που έχει ρίζες από την Μ. Ασία και τον άλλο κύριο χαρακτήρα τον Δημήτρη που γεννήθηκε στην Θες/νίκη και προέρχεται από εύπορη οικογένεια … έτσι μιλάει τραβάει τις ζωές τους, πως μεγάλωσαν και επέζησαν στα γεγονότα του 20ου αιώνα.
CH: Πως αποφασίσατε να τοποθετήσετε μια ιστορία αγάπης εν μέσω των βίαιων ανακατατάξεων (γεγονότων) του 20ου αιώνα εδώ στην Θες/νίκη;
H: Για μένα ήταν μια εντελώς νέα ιστορία, συγκινήθηκα αρκετά, σοκαρίστηκα όταν ανακάλυψα πρώτο διάβασα την αναστάτωση που έφερε η ανταλλαγή του πληθυσμού. Αισθάνθηκα ότι ανακάλυψα ένα γεγονός στην ιστορία ενός τέτοιου μεγέθους( μιας τέτοιας μορφής) . Ρώτησα τον εαυτό μου πως ήταν; Πως νιώθεις να ζεις –να επιζείς σε τέτοιες στιγμές και υποθέτω η απάντηση γενικά είναι πως αν υπάρχει αγάπη , όταν εμπλέκεται η αγάπη , προφανώς επιζείς. Κι όταν λες είναι ιστορία αγάπης , νομίζω είναι μια ιστορία αγάπης ,όχι απλά ερωτική , είναι γύρω από μια γυναίκα που βασικά υιοθετεί ένα παιδί το κάνει μέρος της οικογένειας της… έτσι για το κυρίως μέρος της ιστορίας είναι κατά πολλούς τρόπους η αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους ,ανάμεσα σε μια μητέρα που έχει ήδη παιδιά , αυτό το κορίτσι που βοηθά , έτσι κατά ένα τρόπο δεν είναι η ιστορία αγάπης. Γιατί μια ιστορία αγάπης είναι κάτι μεγαλύτερο, περισσότερο από αυτό ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα , είναι ένα είδος από πολλά επίπεδα αγάπης.
CH: Επισήμανα απ’ την αρχή του βιβλίου σας ότι υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν.
H: Ναι
CH: Υπάρχει κάτι που σας χαρακτηρίζει όταν γράφεται μια νουβέλα;
H: Μμμ…. Για μένα η ιστορία είναι μόνο ενδιαφέρουσα όταν εάν εγώ εμπλέκομαι σε αυτήν δηλ. στο πως εγώ είμαι συνδεδεμένη με αυτήν, για παράδειγμα δεν με ενδιαφέρει η Αρχαία ιστορία . Είναι ότι όλοι μάθαμε στο σχολείο , όλοι στην Αγγλία διδαχτήκαμε λίγο ιστορίες της Αρχαίας Ελλάδας. Για μένα είναι κάτι τόσο πολύ πίσω , που δεν βλέπω πως με συνδέει … βλέπετε δεν θα έλεγα πως θα έφτιαχνα μια ιστορία στην Αρχαία Ελλάδα , είναι πολύ απόμακρο. Είναι μια ιστορία του 20ου αιώνα , νομίζω έχει μεγάλη επιρροή στο γιατί είμαστε όπως είμαστε τώρα. Αυτός είναι ο αιώνας που με ενδιαφέρει.
CH: Πόσο δύσκολο ήταν να βρείτε συνδέσμους για την ιστορία της Θες/νίκης;
HISLOP: Χρησιμοποίησα την φαντασία μου πολύ. Όταν ήρθα τις προάλλες , έφτασα για το βιβλίο εδώ, ήταν σαν να ξαφνιάστηκα, δεν είναι όπως τα φαντάστηκα , όπως τα είχα στο μυαλό μου επειδή στην φαντασία μου ήταν μια εποχή πρωτόγονη. Έχουμε πολλά βιβλία γραμμένα στα αγγλικά για την ιστορία της Ελλάδας και κοίταξα πολλές φωτογραφίες γιατί για ένα συγγραφέα είναι πολύ βοηθητικό. Υπάρχει ένα φωτογραφικό αρχείο του 1905,1910… έτσι οι φωτογραφίες μου λένε πολλά και τα βιβλία επίσης και η μουσική, η μουσική είναι πολύ σημαντική για το πώς φαντάζεσαι την ατμόσφαιρα.
CH: Έχετε κάποιο αγαπημένο μέρος στην Θες/νίκη;
H: Υποθέτω το αγαπημένο μου μέρος είναι η παραλία. Η προέκταση, προεκτείνοντας το μονοπάτι μπροστά στη θάλασσα , γιατί κατά κάποιο τρόπο η θάλασσα ποτέ δεν αλλάζει πραγματικά , είναι η ίδια όπως ήταν 100 χρόνια πριν, ίσως λίγο πιο βρώμικη τώρα αλλά νομίζω πως εκεί μπορείς να κοιτάζεις προς το βουνό του Ολύμπου… πιστεύω είναι μια χωρίς χρονικό τέλος ποιότητα.
CH: Έχετε επισκεφτεί πολλές φορές την Ελλάδα κατά την διάρκεια αυτών των ετών;
HISLOP: Έχω… ναι…. Προφανώς θα έλεγα πάνω από 30 χρόνια πηγαινοέρχομαι στην Ελλάδα.
CH: Πιστεύετε ότι οι Έλληνες έχουν αλλάξει κατά την διάρκεια των ετών;
H: Βασικά εκ βαθέων όχι, όχι δεν νομίζω ότι έχουν αλλάξει, είμαι σίγουρη πως δεν έχουν κι αυτό είναι κρίμα.
CH: Ήταν εύκολο, δεν ξέρω αν μιλήσατε με μερικούς ανθρώπους εδώ στην θες/νίκη για να σας δώσουν πληροφορίες για το βιβλίο; ήταν εύκολο να βρείτε πληροφορίες από τους ανθρώπους;
H: Όχι για την ακρίβεια δεν ρωτώ ανθρώπους για το βιβλίο μου επειδή δεν θέλω να είναι μια αληθινή ιστορία, πρέπει να είναι μέσα από την φαντασία μου. Ακούγεται παράξενο αλλά όχι δεν μιλάω με ανθρώπους , επειδή αν το κάνω δεν θα είναι μυθιστόρημα, προτιμώ να είναι από την φαντασία μου.
CH: Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι συνηθίζουν να κρύβουν πράγματα για τα οποία ντρέπονται; Όπως συμβαίνει στο προηγούμενο βιβλίο σας, «ΤΟ ΝΗΣΙ» που ντρέπονται για την ασθένεια στην οποία κρύβουν πράγματα…
H: Ναι, νομίζω οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι που έχουν ίσως σχέση με το τι έγινε κατά τον εμφύλιο πόλεμο. Γνωρίζω ότι οι άνθρωποι δεν θέλουν να μιλούν για αυτό πια, είναι κάτι που προτιμούν να ξεχνούν σίγουρα… Νομίζω είναι κάτι πολύ κατανοητό.
CH: Κάποιοι θα σας πίστευαν ή θα σας συνέδεαν σαν την παλιομοδίτικη ιδιοφυΐα συγγραφής, καθώς σκαλίζεται οικογενειακά μυστικά και γράφεται μυθιστορήματα, για αυτό νομίζετε ότι αυτό είναι το μυστικό σας για ένα Best Seller;
H: Δεν ήξερα πραγματικά ότι υπάρχει ένα μυστικό για αυτό, αλλά νομίζω ότι ο τρόπος γραφής μου κάτι που πραγματικά νιώθω άνετα με αυτό, είναι να γράφω ιστορίες που λέγονται από κάποιον 80 ή 90 χρονών. Αυτή ήταν η περίπτωση με «ΤΟ ΝΗΣΙ» που ήταν γραμμένο από την Φωτεινή στο γραπτό μυθιστόρημα. Νομίζω είναι μια προσπάθεια να αφουγκραστείς πως σκέφτονταν και πως μιλούσαν οι άνθρωποι… από την φωνή ενός νέου ανθρώπου , ενός σύγχρονου , γιατί νομίζω ίσως τις παλαιότερες εποχές υπήρχε σίγουρα στην Αγγλία υπήρχε μια κουλτούρα να λέγονται ιστορίες παλιές από τους ηλικιωμένους ανθρώπους και τώρα οι νέοι είναι απασχολημένοι με τους υπολογιστές και το facebook, να παρακολουθούν τηλεόραση και δεν νομίζω ότι ακούν ιστορίες που λέγονται με αυτόν τον τρόπο αλλά νομίζω ότι προσπαθώ να πιάσω κάτι από τον παρελθόν.
CH: Σας απασχολεί για το πώς θα το εκλάβουν το βιβλίο σας στην Ελλάδα ,η απόδοση του βιβλίου;
H: Δεν ανησυχώ πολύ για αυτό, ίσως επειδή λέω ιστορίες που θέλω να πω, κι αν αρέσουν στους ανθρώπους εμένα με χαροποιεί. Νομίζω πως όταν ο συγγραφέας ανησυχεί για το πώς θα ανταποκριθούν οι αναγνώστες του, δεν μπορεί να γράψει, είναι σαν να σε παραλύει. Έτσι απλώς γράφω όπως θέλω να γράψω και μετά το δίνω στον αναγνώστη. Είναι σαν ένα είδος δώρο κατά κάποιο τρόπο, πρέπει να το δεχτείς… μπορούν να μην το δώσουν πίσω αν θέλουν.
CH: Η σύγχρονη πρόσφατη ιστορία είναι αμφιλεγόμενη σε σχέση με όλη την κρίση που έχουμε στην Ελλάδα;
H: Για μένα σαν Αγγλίδα και όπως κάνω στο Λονδίνο, η ιστορία του 20ου αιώνα εξηγεί σε μένα από το που ταξιδέψατε, ποιος ήταν ο προορισμός σας, ποια ήταν η αρχή σας, πως φτάσατε στον προορισμό σας, ίσως ο καθένας να εξηγούσε την κατάσταση των Ελλήνων. Αλλά εδώ που είμαστε τώρα στο 2011 και το 1923 είναι σίγουρα συνδεδεμένα.
CH: Θα θέλατε να είστε Ελληνίδα για μια βδομάδα;
H: θα ήθελα να είμαι ελληνίδα για περισσότερο από αυτό, δεν θα ήταν αρκετό.
CH: Χαιρόμαστε που το ακούμε αυτό.
HISLOP: Είστε πολύ τυχεροί που είστε Έλληνες!
CHRISTIE: Ευχαριστώ, θα θέλατε αυτό το βιβλίο να μεταφερθεί στην τηλεόραση;
H: Όχι απαραίτητα, ξέρετε για μένα τα γραπτά στέκονται μόνα τους. Νομίζω η φαντασία των ανθρώπων είναι πιο ισχυρή από την κάμερα, όταν διαβάζεις βιβλίο και εικονοποιείς τις σκηνές και ξέρεις τους χαρακτήρες είναι πιο δικά σου πιο προσωπικά , αλλά νομίζω αν κάποιος θέλει να το κάνει ταινία θα είναι σπουδαίο , αλλά δεν είναι κάτι που προσδοκώ, κάτι που περιμένω. Νομίζω ότι ένα βιβλίο μπορείς να το μοιραστείς με ανθρώπους , μπορείς να το διαβάσεις αργά δηλ. να έχεις το χρόνο σου, να έχεις τις δικές σου εικόνες.
CH: Είστε ευχαριστημένη με το προηγούμενο σας βιβλίο που έγινε επιτυχία και στην τηλεόραση;
H: Ήταν συναρπαστικό! Πραγματικά ιδιαίτερα εάν έχουμε την ίδια ομάδα , τον ίδιο σκηνοθέτη και τους ίδιους ηθοποιούς, θα κάναμε νομίζω μεγάλη επιτυχία και σε αυτό το βιβλίο «ΤΟ ΝΗΜΑ», νομίζω ότι τώρα με την κρίση δεν θα ήταν η κατάλληλη στιγμή.
CH: Μια τελευταία ερώτηση, υπάρχει ένα νέο βιβλίο που θα βγάλετε σύντομα;
H: Ίσως, ξέρετε για ανθρώπους που έχουν παιδιά υπάρχει κάτι μικρό, νομίζω υπάρχει ένα νέο βιβλίο… δεν νομίζω ότι είναι στην Αγγλία… αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα, έτσι να το κρατήσω μυστικό!
CHRISTIE: Σας ευχαριστώ πολύ!
HISLOP: Μεγάλη μου χαρά!
CHRISTIE: Ήταν τιμή μας να σας έχουμε εδώ. Και όπως λέμε εδώ στην Ελλάδα , δεν λέμε αντίο.
HISLOP: Ποτέ! Ποτέ δεν λέω αντίο… μη μου λες αντίο.
CHRISTIE: Ελπίζω να σας δούμε ξανά.
HISLOP: Ευχαριστώ πολύ και εγώ το ελπίζω.
